Kaybolan Sesler

Kaybolan sesler, yankýsýz çýðlýklar
Bir zamanlar ellerde dokunan sýcaklýk,
Þimdi soðuk boþlukta bir hayal,
Bir iz býraktý sadece; silik, kopuk.
Sonsuzca kayboldu gözlerindeki umut
Bir sahil kenarýnda dalgalarýn içinde,
Anýlar dalgalandý, daðýldý yavaþça,
Rüzgar savurdu; bizden geriye kalan ne varsa.
Bir zamanlar her þey bizken,
Þimdi yollar bizi ayrý yazdý,
Bir gölge gibi hatýralar geziniyor
Yýldýzsýz gecelerde, tarifsiz acýyla.
Unutulmak mý, unutamamak mý zordu?
Kimi anlar zamanla tükenir gibi gelir,
Ama yürek bilir, o eski þarkýlar,
Hâlâ orada, gizli, derin bir iz.
Belki bir gün ansýzýn çýkarsýn aklýmdan,
Ya da benden kalan bir sýzý olur sende.
Bir zamanlar sevdaydýk, hikayeydik biz,
Þimdi uzak, yabancý; sadece geçmiþ.

Sosyal Medyada Paylaşın: