Gün boyunca izlerdim seni, Koltukta oturuþunu, mektup yazýþýný, Kalem tutan o güzel elini, dalýp giden yüzünü. Yaðmurlar bile dayanamazdý, yüreðimin acýsýna, Durmak nedir bilmezlerdi Yüreðim ne kadar acýrsa O kadar hiddetlenirdi yaðmurlar. Yine bir sabahtý sessiz ve sakin, Güneþi görmeyen bir þehirde, seni görmüþtüm ben. Sende huzur, sende hayat, sende ölüm. Sorsana ne güzeldi o yüzün.
Bir huzur, bir aceleci telaþtý ruhuma, Saçlarýndan düþen ipekleri toplardým. Kokundan misler doldurduðum koynuma, Bir umut güneþler doðardý. Þimdi ise hasretin aðýr geliyor can kefesime.
Ay demek gece demekti, gece sen demek. Hep gecelere taþýdým derdimi, Ben anlattýkça o utancýndan daha da karardý. Bir umut sakladým içimde bin gün bin gece Bekledim gelirsin diye. Sabah rüzgarý sevginin habercisi dediler, Sabahlarý erken uyanmaya baþladým. Hâlbuki selamýný bile eksik ettiðin benden, Hayrete düþtüðüm gurur adlý dilinden, Göz ardý ettiðim sevincimi yerden, Toplayan, meðer benmiþim. Sosyal Medyada Paylaşın:
Nidanurdmrc Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.