Gün

Gün

Gün, gece veda eder,
Yeni güne merhaba,
Sabaha bir göz kýrpar,
Gün baþlar baþ kalaba.

Gün doðar, cihan üste,
Hayatýna her anýn,
Gün geçer, yaþam üste,
Belki “son gün” insanýn.

Gün akþama göz kapar,
Yumar gözün’, çekilir,
Bir baþka yer ýþýldar,
Sunar yüzün’ bezenir,

Gün, güne kavuþturur,
Gün be gün, gün göreni,
Nimetle buluþturur,
Gün bu gündür diyeni.
Âlimȋ - Halûk Tanrýverdi - 12.04.2018

Sosyal Medyada Paylaşın: