SORMA EMMOĞLU

Gurbette sürgünüm, zar-ý Bülbül’üm,
Avazým rüzgara astým emmoðlu.
Bozlak türkülere aþiyan dilim.
Sýzlayan tellere mestim emmoðlu.

Seneler tez döker ,burda saçlarý,
Sýrtýnda taþýrsýn gözü açlarý.
Muhannet kul eder nice koçlarý,
Dedim ben, nereye düþtüm emmoðlu .

Hercai gezginim güz yapraðýnda,
Savrulur mintaným yad’ýn baðýnda
Ne iþim var idi el ocaðýnda,
Mülteci hallere restim emmoðlu.

Ne arayaným var, ne de soraným ,
Göçmen muhaciriz. ben ve efkârým.
Arkabadan yana pek bi naçarým,
Bir tek ALLAH’ýmmýþ dostum emmoðlu.

Eski anýlara susarým bazý,
Kuru gazelleri yosarým bazý.
Saman alevinde eserim bazý,
Gam ile doludur testim emmoðlu.

Bozkýr seli gibi akasým gelir,
Köpürüp bendimi yýkasým gelir.
Bütün gurbetleri yakasým gelir,
Akýlsýz baþýma kastým emmoðlu.

Nasibim yok imiþ Çiçekdaðýnda
Kavrulur emmoðlun kendi yaðýnda
Kimbilir kimlerin uçar göðünde,
Telli turnalara küstüm emmoglu.

Dost kalem

Kahpe felek vurdu þaþýrdým yönü,
Çýkmaz sokak dolu arkasý önü.
Yaþým genç olsa da eledim unu,
Eleði duvara astým emmoðlu.

Türkmenoðlu ÞÜKRÜ ATAY
.....Teþekkür ederim....


Sosyal Medyada Paylaşın: