SENDEN SONRA
Ve aradan seneler geçti yoksun, yoksunum
Sokuldum anýlarýna mazinin duyguluyum
Yandým ateþinde kiminde, düþtüm öksüzce
Kiminde aldým yara gaziyim, kiminde öldüm
Bir dinmez acýyla düþlüyorum vefan adýna
Güler mi yüz sensiz, matemdeyiz senden sonra.
Her Kasýmda yeniden açýlýr onmaz yaramýz
Ve fakat yorulmayýz, ant içtik ebedendir davamýz
Yedi düvele asil duruþun öznesi sensin, diriliþsin
Hiçbir millete nasip olmaz önder, mefkuremizsin.
Derlerse de geçer zamanla, unutulur da eskiler
Oysa her þafakta bizi mazinin rüzgârlarýdýr besler
Bir yankýlanýþýn vardý ki yurtta, büyüdü de büyüdü
Mazlum milletlere örneksin, Ey Türklerin en büyüðü!
Bedene deðildir muhabbet, duygu ve düþünceleredir
Biri ölümlüdür aleni, güne doðan emekleri görmelidir
Bekledik o acý siren sesini esas duruþta, nemlidir göz
Daha ileriye taþýyacaðýz yurdu, sana yürektendir söz.
Yine sarýp sarmaladýlar dört yandan yurdu biliriz
Ýçte de bitmez hain, elbet haddini bildiririz
Bir kere þahlanmýþsa bayrak gölgesinde biriz, diriyiz.
Tek ferdi kalana deðin bu yurt var olacaktýr
Rahat uyu, etme gam, nöbetindedir millet
Kurduðun cumhuriyet payidar kalacaktýr.
Ýleriye gidilecek her alanda hep daha ileri
Ok çýkmýþtýr artýk yaydan, sözden dönülmez geri
Bu vatanýn minnettardýr; çocuðu, yaþlýsý ve genci
Kasýmlar alsa da seni bizden ebed yoluna
Her þey unutulur belki, senin adýnsa müstesna.
Kalemler susmayacak, renk verecek fýrçalar
Aþýklar içli türkülerde vatan sevdaný çalacaklar
Bir kalem emekçisiyim lakabým Gölge, hisliyim
Onun adýyla doldum, öyküsüyle beslenmiþim
Ata`ma ta küçükken esaslý da bir söz vermiþim
Bayraðýn gölgesinde içinizden gizli özneyim
Bu yurdun taþý, topraðý unutmayacak Ata`sýný
Bir de bu bakýmdan görmeli 10 Kasým`ý yasla deðil
Ey yeni nesil, sen de çok çalýþ, üret, hem de inadýna
Bu þekilde ödenir vefa, anýsýna saygý ile de eðil.
Oðuzhan KÜLTE
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.