KENDİME GİDİYORUM

o da yoruldu dönmekten.
kýrýldý gramofonun iðnesi.
þarkýsý bitti hayatýnýn...

bitince müziði içinde.
gülüþünü askýya astý kadýn.
geceyi giyindi üzerine.
tek tek baktý yüzündeki zamansýz izlere.
bedenine atýlan çiziklere.
ruhundaki boþluklara baktý sonra.
biraz daha araladý kapýyý.
akýttý gözyaþlarýný boþluða...

inceden yaðmur yaðýyordu,
sokak uyuyordu...

yanlýþ yerde arýyordu kendini kadýn.
içinde kaybettiklerini,
þarkýlara, þiirlere soruyordu...

gecikmiþ ayrýlýklardaydý aklý.
bavulsuz yolculuklarda...

önce bir bilet kesti düþüne,
üstünü býraktý..
tek tek tüm odalarýný dolaþtý evin.
sýcaðý bozulmamýþ çarþaflara sarýldý önce.
öptü, kokladý…

örtüsü bozulmamýþ yataklara yattý.
açýlmadýk kutulara
kilidi uydurulamamýþ kapýlara baktý sonra
yanýna alacak hiçbir þey bulamadý...

saðanaklaþýyordu yaðmur.
bir kova koydu su alan çatý katýna.
saçlarýný taradý sonra,
gözlerini sildi,
aynaya baktý uzun uzun.

gece tül gibi yapýþýyordu üzerinde.
ne de yakýþýyordu kadýna gece...

sýcak bir nefes verdi sonra,
titriyordu elleri.
hiçbir þeye el uzatamamýþlýðýndan yakaladý ellerini.
sardý, ýsýttý sonra...

ve çýkarken
þunu yazdý hüznün buðulu camýna;

’bu kez, kendime gidiyorum!’

Özlem SABA
www.ozlemsaba.com

Özlem SABA’nýn Þiir Kitaplarý;
Münferit Aþklar,
Aþk Kadýndan Öðrenilir,
Beklenen Sevgiliye,
Hoþ Geldin Sevgilim,
Beni Güzel Uðurla,
Gül Bahçem,
Aþkýmdan Vurdular,
Gül Kurusu Ölümler

Sosyal Medyada Paylaşın: