aydan ýþýklý pareler düþürdü kederli avuçlara
dünyanýn parçalanmýþlýðýnýn üstüne çýktý garipler
hayallerini göðün yüzüne kondurdular
adlarýný apaçýk zaferin beyaz sayfasýna yazdýrdýlar
gözlerin inanýlmaz bulduðu o gerçek
göðün gündemini sarsacak kadar ciddiydi
o gece,
peygamber’in hatýrýnýn göðe kadar taþtýðýný gördü kalabalýklar
iþaret parmaðýnýn dokunmasýyla yarýldý insanlýðýn kaderi
sözün elçisi
sözün göklü olduðunu ayýn yüzünde gösterdi
iþaret parmaðý ayý gösterdiðinde
ay da iþaret parmaðý olup
peygamber’i gösterdi
mekke’nin sadýk dostlarýna dost oldu ay
baþýný yerden kaldýrdý ezilmiþlerin
sözün hükmünün daðlardan aðýr olduðunu gösterdi suskunlara
vahyin müjdesinin gök kadar mavi olduðunu fark ettirdi
sevindirdi
ay vaktine uyandýrdý dostlarýný
ay kadar yükseltti ümitlerini
Allah’ýn elçisi’nin ay vaktinde
iþaret ettiði gerçek ayan beyandý þimdi
gökte ay gibi
vaktin gözbebeðini büyütüyordu durmadan
mekanýn yüzüne gökten ince gamzeler düþürüyordu
parçalýyordu alýþkanlýklarý
cehaletin tozlu perdelerini yýrtýyordu
ümitsizliðin kara gömleðini hilal inceliðiyle yýrtýyordu
göðüslere ay çarpýntýsý düþürüyordu
göðe kayýyordu yeryüzünün heyelaný
yere baðlý
göðe asýlý bir gece yürüyüþçüsü
az sonra gelecekti
gece yürüyüþünün ilk çýtýrtýsý duyulacaktý alemde
miraç yolculuðunun ilk adýmýnýn titretmesiyle
daðlarý parçalayan sözlerle
yarýlacaktý ay
göðün avuçlarýný kanatacaktý izzeti
ay ayna olacaktý elçiye
elçi ayna olacaktý ayýn kaderine
kaçýlan hakikat
gökyüzü kadar sakin ve sýnýrsýzdý
maviler kadar müjdeli ve kuþatýcýydý
göðün altýndan kaçamazdýlar
nereye gitseler gök vardý
ayý inkar edemezdiler
hep baþuçlarýnda doðan aydý
aya bakan gözlerin de
ayan beyan sahibiydi O
yarýlýnca ay
her þeyin olaðan gidiþine
her þeyin sýradan akýþýna
aldanýþlarý gün yüzüne çýktý
ayýn yarýlmaksýzýn duruþu da sýradan olmaktan çýktý
ayýn yarýlmasý mucizeydi
müþriklere göstermek içindi
kaskatý kalpleri yumuþatmak içindi
…’ne olmuþ ki kalplerinize
taþ gibi katýlaþtý, hatta taþtan da’
acý sitemini duyacaktý insanlýk
taþlarý utandýran katýlýk ancak insan kalbinde vardý
ayný þekilde, ateþin ibrahim (as) teni karþýsýnda
serin ve selim oluþu
ateþin yakýcýlýðýnýn da olaðan olmadýðýný
hatýrlatmak içindi
ayýn sessiz kaderini yazacak kadar
yakýndý Allah
çýlgýn ateþ yalýmlarýnýn uçlarýný tutacak kadar
yakýndý Allah
þakk-ý kamer,
þakk-ý kader oldu
sihir dediler sadece
hep süregelen bir sihir
baðrýþtýlar
ebu talib’in yetiminin sihri göklere kadar uzandý
iç seslerini bastýrmak için gürültüye boðdular vicdanlarýný
sihir bu diye baðýrdýkça,
sihir bu diye çýðlýk attýkça
kendi aldanýþlarýný itiraf ettiler
güç yetiremediklerinin belgesi oldu avazlarý
inkarlarý ayyuka çýktý
göz yanýlmasý saydýlar, ay yarýlmasýný
gördüðüne aldandýklarýný gördü gözleri
ilk defa…
ince bir zar gibiydi güvenceleri
her an yýrtýlabilir
her an parçalanabilirdi
yýrtýldý,parçalandý,yarýldý ay
korkudan kaçýþtýlar
münkirlerin zannýný yýrttý o gece ay
eðildi yeryüzüne ve fýsýldadý inceden
gözlerin inanýlmaz bulduðu o gerçek
göðün gündemini sarsacak kadar ciddiydi
kaçýnýlan hakikat
gökyüzü kadar sakin ve sýnýrsýzdý
maviler kadar müjdeli ve kuþatýcýydý
göðün altýndan kaçamazdýlar
nereye gitseler gök vardý
ayý inkar edemezdiler
hep baþuçlarýnda doðan aydý
aya bakan gözlerin de
ayan beyan sahibiydi O’
iki parçasý iki kanat oluyor ayýn
kab-ý kavseyn fotoðrafý veriyordu
birbirine bitiþik iki yay oluyordu
en güzel hale ayna oluyordu ay
Allah’ýn hem kulu hem elçisi
Muhammed (sav)’in
halini çiziyordu göðün göðsüne
iki kanatlý kelebek oluyordu
aþaðýdan yukarý kulluðuyla çýkýyordu
yukarýlardan aþaðý elçiliðiyle iniyordu
gecenin elini göðsünden sýyýrma vaktiydi
gözleri kamaþtýran beyaz el olmak vakti
ay çýkýverdi ortaya
ve saat yaklaþtý
apaçýk, apak bir ayet olarak göründü ay
yeni baþtan
baþtan baþa
yarýldý ay
o gece parmaðýný göðe uzattý peygamber
aya yöneldi gözleri
gökten hiç ayrýlmayan gözleri
susamýþ arzýn dudaðýna
semanýn göðsünden ana sütü aklýðýnda
sözler emdirdiði anlardý
gökte ki ay
dudakta ki söze
sessiz yoldaþlýðýnýn gözle görünür olacaðý
gece geldi çattý
ki göklü bir ayettir ay
gökte ki sözdü
zerrece ihtilafý yok Rabbine
her dem itaat çizgisinde
ak alný hep secdede
göklü heyecanlarýn yeryüzüne uzanan ýþýltýlý dal ucuydu
semavi gündemlerin mahcup edasý
dünyayý ardýna alanlarýn süt beyaz öncüsü
gecenin göðsüne sokulmuþ yed-i beyzaydý
beklenmedik bir þeydi
ikiye ayrýldý hilalin kavsi
olacak þey deðildi
olmazlarý olduraný inkar ederek yaþayanlarýn
yürekleri yarýldý
imkansýzý mümkün kýlanýn,
hükümlerini yok sayanlarýn acý firarlarý baþladý
kamerin yarýlmasý
aslýnda kaderin yarýlmasýydý
redfer