Firak

...
..
.
Dudaklarýmda senin adýný
ýssýz sokaklarýn duvarlarýna
fýsýldýyorum usulca.
Rüzgarý tenimde hissederken
boynumdaki þalýn ile
kokun doluyor içime.
Adýmlarým seni arýyor her köþe baþýnda,
her gölgenin ardýnda
seni buluyorum
ama dokunamýyorum.
.
.
Ellerini düþlüyorum,
avuçlarýmda hiç
býrakmadýðým sýcaklýðýný.
Sokak lambalarýnýn gölgesinde
yitip gidiyor yüzünün hatlarý;
ama yine de bil,
gözlerin, yýldýzlarýn altýnda parlýyor
yapayalnýz gökyüzümde.

Ellerinle beslediðin bir martýnýn
kanat çýrpýþýnda buluyorum seni,
denizin dalgalarýna karýþýyorsun sonra,
ay ýþýðýnda dalgalanýyor silüetin.
Sevdaný kýyýya vuran dalgalar gibi hissediyorum,
her seferinde biraz daha kýrýlýyorum
ama vazgeçmiyorum.
.
.
Sana koþuyorum rüyalarýmda,
ayaklarým rüzgar kadar hafif.
Yanýndayken zaman duruyor sanki,
tüm dünya susuyor.
Sadece sen ve ben kalýyoruz,
yalnýzca kalplerimizin sesi yankýlanýyor boþlukta.
.
.

Her sabah iþe gitmem için senin
adýný fýsýldayarak Haykýran
bir çiçek açýyor içimde..
Gözlerine daldýðým o anlarda,
her þey anlamýný buluyor.
Bu yüzden gözlerin diyorum;
en çok sevdiðim türkü,
yüreðimde sakladýðým o gizli þiir.
.
.
Ve bil ki,
bu sevda yalnýz bu dünyaya deðil,
seni bekleyen bir ebediyet var içimde.
Sonsuzluðun rüzgarýna karýþýrken ellerimiz,
gözlerini kapat, bak!
gör ki orada—cennette,
Tuba aðacýnýn gölgesindeyiz.
.
.
Kökleri yýldýzlardan derin,
dallarý gökyüzüne sarýlý o aðaç,
yüreðime ektiðin o sonsuz
sevdanýn kökü gibi;
sarmaþýk gibi, içime dolanmýþ.
.
.
Her yaprakta bir sýr,
her esintide bir hatýra…
Öylece oturmuþuz yan yana,
ne fýrtýna, ne hüzün kalmýþ;
bütün acýlar geride,
sadece seninle, o sonsuz aðacýn altýnda
bulduðumuz cennet var.
Gözlerimden geçen tüm yollardan yürüyorsun,
ellerin avuçlarýmda hafifçe titriyor.
Ve diyorum ki sana,
her þey geçse bile bu sevda geçmeyecek,
çünkü artýk sen
o sonsuz tuba aðacýnda,
kalbimin en kutsal köþesinde yaþýyorsun.
.
.
.
Bir fýrtýna kopuyor ansýzýn,
dalgalar karanlýk bir marþ gibi
çarpýyor kayalýklara.
O eski, deniz fenerinin gölgesindeyiz
yine, bir denizin öfkesi ardýnda.
Saçlarýn rüzgarda savrulurken,
fenerin ýþýðý uzaklarý tarýyor,
ama biz saklanmýþýz o gölgede,
dalgalarýn yankýsýný dinliyoruz sessizce.

Bu kez Bir kediyi beslemenin
Þefkatinde buluyorum seni
gözlerinde bir kývýlcým,
sanki bu dünyadan deðil gibi bakýyorsun,
dalgalar seni bile kýskanýyor belki de.
O kedileri birlikte besliyoruz,
her fýrtýnada sýðýnan bu küçük dostlar,
bizim sessiz tanýklarýmýz,
kalbimize saklanmýþ sýrlarýmýz gibi.
.
.
Ve yine anlýyorum,
bu fýrtýnada bile, bu ýssýz kýyýda bile,
seninle her yer bir cennet.
Her dalgada biraz daha çoðalýyoruz;
rüzgar uðuldayýp denizi döverken bile
seninle huzur buluyorum,
.
.
Fýrtýnanýn ardýndan gelen o durgun gecede,
denizle buluþan gözlerimizde bir tekne gezintisi düþlüyoruz.
Yýldýzlar gökyüzüne serilmiþ,
sular daðýlmýþ bir gümüþ þal gibi,
yavaþça dalgalanýyor teknemizin etrafýnda
Yeþilin Niþanesini si mgelediði Ayný rengi ikimizde takýyoruz Göðsümüze habersiz
.
.
.


Bir akþam yemeði hazýrlamýþsýn;
içinde tüm dünya insanlarýnýn olduðu
birkaç mum, birkaç tatlý söz,
ellerimiz birbirine deðdikçe anlýyorum,
bu gece sonsuz ve unutulmaz bir aný olacak.
Tabaklarda sevgiyle sunulmuþ her lokma,
denizin üzerine yansýyan yýldýzlar kadar parlýyor,
ve biz, kendi evrenimizde yüzen iki yalnýz gezegen,
bir masada, gözlerimizde her þeyin ötesinde bir huzur buluyoruz.

Yemekten sonra,
yavaþça elimi uzatýyorum sana ;
o anda tüm dünya ve insanlar susuyor,
sadece teknenin hafifçe salýnýþý,
ve kalplerimizin ritmi kalýyor bize.
Ýlk dansýmýz baþlýyor,
o sonsuz mavi gecede,
deniz ve yýldýzlar arasýnda,
birbirimize sarýlmýþýz,
ayaklarýmýz suyun üstünde dans ediyor gibi.
Unutulmaz bir dans bu,
sanki senin rotanýn belirlediði her hareketimizle dalgalar bize eþlik ediyor,
birbirimizin kalbine daha da yaklaþýyoruz.
O an, bütün evren küçücük bir tekneye sýðýyor,
ve aþk, o gecenin þarkýsý oluyor dudaklarýmýzda.
.
.
Birbirimize sarýlmýþ,
dalgalara fýsýldýyoruz sevgimizi,
her yýldýz göz kýrpýyor bizi izlerken.
Biliyorum ki,
bu dans bir ömre yayýlan bir aný olacak;
seninle, o mavi derinliklerin ortasýnda,
yýldýzlarýn altýnda, bir deniz fenerinin gölgesinde, Þahit olmuþ O dalgalarýn karþýnda attýðýmýz her adým,
sevdanýn sonsuz yankýsý gibi kalacak içimizde.
.
.
.
Þarkýlarýn son mýsralarýndaki gibi
dalgalara býraktýðýmýz o gülüþler
yavaþ yavaþ sessizliðe gömülüyor.

Teknemiz kýyýya yaklaþýrken,
gözlerimizde aðýrlaþan bulutlar var,
bir hüzünle kaplanýyor yüzümüz,
çünkü biliyoruz;
þimdi geçici bir ayrýlýk zamaný.

Elini býrakmamak için dirensem de,
o anýn kýymetini içime kazýmak ister gibi,
parmak uçlarýmýn arasýndan süzülüyorsun.
Akan gözyaþlarýn
denizin tuzlu suyuna karýþýyor,
sessiz, derin bir veda gibi.

Sonsuzluða ve aðacýmýza
fýsýldanan sözler var gözlerinde,
bakýþlarýn hala bana baðlý,
ama biz, ayný yýldýzlarýn altýnda
farklý yollarý yürüyeceðiz bir süre.

Kalbimde senin býraktýðýn o izle,
bu geçici ayrýlýða direnerek,
geri döneceðin o günü
bekleyeceðim.
Her dalgada, her yýldýzda,
bizim bu geceyi,
ilk dansýmýzý hatýrlayarak.

Þimdi seninle ayný gökyüzünün altýndayýz,
ama bir o kadar uzaðýz.
Ellerim boþ, dudaklarýmda
yarým kalmýþ bir dua.
Sevdan bana bir ay ýþýðý,
sessiz ve derin,
ama sen bil ki,
gölgen bile yetiyor bana.

Ve bil ki,
seninle her ayrýlýk,
bir gün kavuþmanýn sözü gibi,
gözyaþlarýyla kutsanmýþ bir yemin olacak.

ilkveson 2024/11






Sosyal Medyada Paylaşın: