Fe
Çocukluğum
ÇOCUKLUÐUM
Biz sýký çocuklardýk, neslimiz tükendi
Ahir zaman icad oldu, mertliði yendi
Kalmadý eski dostlarýn eþi menendi
Sýrrýmýzý vermez, postumuzu sererdik
Ekmeði üleþir, dertleri bölüþürdük
Birlikte aðlayýp, birlikte gülüþürdük
Ayný kaba arýlar gibi üþüþürdük
Eldekini harcar, yola yayan giderdik
Kimsenin aþýna, eþine yan bakmazdýk
Kendimizi yakar, eþi-dostu yakmazdýk
Dünya mý? Çok da kafamýza takmazdýk
Taþý, topraðý, börtü-böceði severdik
Büyük suç bildik emanete ihaneti
Yüksünmedik, baþ tacý ettik emaneti
Vefada, dostlukta bulduk selameti
Beraber kazanýr, yine beraber yerdik
Hep beraberdik, hem sevinçte, hem tasada
Yarý yolda býrakmak yoktu bizim yasada
Cebimizde paramýz pulumuz olmasa da
En iyisi dostlarýmýzýn olsun isterdik
Göksel’im kabul ettim, zamanýmýz geçmiþ
Daha çok erken diyordun, meðer çok geçmiþ
Herkes çoktan safýný, tarafýný seçmiþ
Ne olursa olsun, dostlar saðolsun derdik
Düþtüðümüz yerden kalkar, devam ederdik
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.