RAHAT UYU KAHRAMAN***

Nerede kaldýn ey yaralý yýldýz?
Hangi daðýn ardýna saklandý gölgen?
Sesin yanký bulur daðlar boyu,
Aðaçlar eðilir saygýyla önünden,
Bir an olsun susmaz rüzgâr,
Sanki senin adýný fýsýldar her solukta.

Þimdi çiçekler açar mezar taþýnda,
Her bahar yeniden yeþerir hatýran,
Biz biliriz, sen yalnýzca topraða düþmedin,
Göðe yükseldin bir yýldýz gibi parlayan.
Adýn dualarda, gözyaþlarýnda saklý,
Her aðýzda bir aðýt, her yürekte yangýn.

Sen gittin ya, gök mavisini kaybetti,
Bir hüzün çöktü topraðýn baðrýna,
Gözlerinde güneþi taþýyan çocuklar,
Artýk gölgeye sarýlýr uykuda.
Kýlýçtan keskin sözlerin vardý,
Bir yemin gibi, bir dua gibi yankýlanan.

Unutulmazsýn, unutulmaz göðsündeki iz,
Ömrünü verdiðin o yaralý þehirde,
Bir kahramanýn ardýnda býraktýðý,
Sessiz, kimsesiz bir sancý kaldý.
Þimdi yalnýzca bir dua fýsýldarýz,
Topraðýn incitmesin seni, rahat uyu ATAM.

HÜZÜN DENÝZÝ
Sosyal Medyada Paylaşın: