yýldýz alacasý bir dünyada
çaldýrdýk son þafak yýldýzýmýzý
yerlerde çiçek
göklerde yýldýzdý düþlerimiz
ve heyhat, yýldýzlarýn düþtüðü yere
kilitlendik
zulmün aðýrlýðýnda sabýr taþlarý çatlýyor umarsýzca
dile getirilememiþliðin boðuk sancýlarý
saplanýyor böðrümüze arsýzca
yazýk ki sahralara yayan yarelere
sevincin kalbini kemiren sözler yazýlýyor artýk
yýldýzsýz zamanlarda
yýldýzlarýmýz kaydý
her gece avare uykusuzluklarda
yýldýzlar sayarak poyrazýna tutulduk yýldýz yelinin
yýldýzlarýmýzý söndürdüler göklerde
sonra yaðmalanan günlerde
el ele tutuþup gittiler
yýldýzsýz semalara
yittiler
ertesi sýla olunca gurbet de seviliyor
arkasý güneþ olunca, perde de ýþýtýyor
yok iken var edilmiþiz
varlýðýmýz yokluðumuza tercih edilmiþ bizden habersiz
bir raðbetin sonucuyuz her birimiz
bir beðeninin meyvesiyiz
kim raðbet ederdi ki bize yokluðumuzda
yokluðumuzu kim fark edebilirdi ki
eksikliðimize kim razý olmaz ki
illa ki O’…
baþka kimseler deðil
illa Allah
ki sabýr Allah’ý yanýnda bilmektir
sabretmek Allah’ýn yanýnda bulunmaktýr
gülünü inkar eden hangi diken mahcup olmadý ki.
diken çok, gül azdýr
alemin göðsünde gül’e dönen muhammed (sav)’in
hiç görmez mi az’ýn ne kadar aziz olduðunu
Allah’la olan az deðil
Azizdir
redfer