Gönül ol eðrilince baþ hu mizanýnda! Huyumu süzse þerbet suyuna dimdik Köprümdür hoyrat; gurur deryasýnca Dalgalarý kýrýlýyor her karada o yol olunca
Yokuþ hürmetine uzun zamandýr Elif Kan fýþkýrtacak sanki kalbi saf saf Deruhte etme o ben; damarýn dardýr Ne o ben ne bu ene, taptýðýn ilahý kendin zannetme
Gönül ol eðrilince baþ hu mizanýnda! Toprak nuru yerlerde, aþsa sözü huþuluk secdede Lal mi hilal mi gecelerce aðaran göklerde Kendi beyazýný kýr da yücel
Sosyal Medyada Paylaşın:
Ahsen Tosun Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.