Öğretmenim
Öðretmenim
Annem hep anlatýrdý seni bana öðretmenim
Birgün büyüyünce gideceksin okula derdi
Orada arkadaþlarýn olacak birde öðretmenin
Hep merak ettim seni öðretmenim
Neden ismin varken sana öðretmen diyorlardý.
Hep duyardým öðretmen kelimesini merak ederdim.
Büyük bilr telaþla geçti günler sonunda o gün geldi
Okulun bahçesine geldiðimde çok korktum.
Hiç tanýmadýðým birçok çocuk vardý etrafta
Birde anneler , babalar sanki herkes bahçedeydi.
Annem beni tanýmadýðým çocuklarla bir sýraya koydu
Okulun kapýsýnda ilk defa seni orada gördüm.
Çok tuhaf ama hep merak ettiðim öðretmen oradaydý
Seni görünce tüm korkularýmý unutu verdim.
Öðretmenim olduðunu öðrendiðimde
Yüzümde garip bir gülümseme belirdi.
Çok merak ediyordum seni
Önde sen ardýnda biz hayalini kurduðum sýnýfýmýza çýktýk
Ýþte oradaydýn tahtanýn baþýnda gülümsüyordun
Bazý arkadaþlarým utanýyor bazýlarý korkudan aðlýyordu.
Ama karþýmda güneþ gibi parlýyordu siman.
Daha ilk anda seni çok sevmiþtim öðretmenim.
Ne güzel konuþuyordun tahtanýn baþýnda
Çocuklar gibi annelerde sessizce seni dinliyordu.
Bize okuma yazma öðreteceðini söylüyordun.
Bizim için yorucu ama sonunda güzel bitecek
Önde sen ardýnda biz bir yolculuða çýkýyorduk. E.Balta
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.