Kurulunca gözbebeklerinde idam sehpalarým. Ok gibi batýyordu canýma aþk-ý kirpiklerin. Bu yüzden celladýmdan hiç merhamet dilemedim. Çünkü iþlenememiþ bir günahtým ben Tekmeyi vurmadan önce o sehpaya, Ben çoktan geberip gitmiþtim.
Ve yeni doðumlardaydý aklým. Kendiliðinden, sancýsý az olanýnda...
Özlem SABA www.ozlemsaba.com
Sosyal Medyada Paylaşın:
Özlem_SABA Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.