DÜŞÜNDÜ BİLGE KİŞİ

Ve bir gün düþündü Bilge kiþi;

Bazý yollar gözler tamamen kapalý yürünürdü.
Açýk gözlü olmaya çalýþmak, büyüyü bitirirdi...
Bazen insanlar sevilmediði için deðil, hiç umut olmadýðý için de deðil, beklentiler karþýlanmadýðý ve hiç bir zaman karþýlanmayacaðý için hiç deðil, cesur olamadýklarý için terkedilirdi...

Düþündü ki Bilge kiþi;
Sevginin cesaret iþi olduðunu fakat cesaret ve ahmaklýðýn ayný þey olmadýðýný.
Birbirine karýþtýrýldýðý anda intiharýn kaçýnýlmaz olduðunu.
Salt sevginin ancak samimiyetten geçtiðini ve
bunu anlamak için kimsenin aklýna ihtiyacýmýz olmadýðýný.
Sadece lanet olasý saklandýðý o yerden (bilinç altýmýzdan) çýkarýp kullanmak gerektiðini.
Bunun her insanýn sorumluluðunda ve aklýný baþýna almanýn, yüreðinin sesini dinlemenin insanlýða atýlan ilk adýmý olduðunu.
Kendini var etmenin mecburi olduðunu

Peki akýl her þeyin mümkünü için yeterli miydi diye sordu kendi kendine ?
Tabi ki deðil dedi içi.
Çünkü bazý yollar akýlla da yürünmezdi, bazen aklýn da üzerine olan saf sevgiye ulaþmak gerekirdi.
Ýste bu noktada rehber her zaman yüreðimiz olacaktýr dedi iç sesi.
O her zaman doðruyu söyleyecekti.
Çünkü yaradýlýþ hikayemizin özü sevgi, mabedi ise, kalpti.

Kiþi gerçekten yeteri kadar seviyor olsa da alt yapýsýnda iyi niyet bulunmayan her iliþki çürük ve tehlikeliydi.
Yaþamýþtý ve öðrenmiþti...
Ýþte o sevgiler bitmeye mahkumdur dedi kalbi.
Gerçekle hakikat hiç bir zaman ayný þey deðildi.
Çünkü gerçek her zaman olmasý gerektiði gibiydi.

Ya hakikat?
Hakikat öyle miydi?

Gerçeði kafeste olmak olan bir kuþun hakikati kafes olabilir miydi peki?
Asla öyle deðildi!

Kafesi acýyorum dedi kalbi!
Hadi uç dedi.
Aklýnýn, kalbinin ve bedenin birleþtiði kiþi.

Özlem SABA
www.ozlemsaba.com

Özlem SABA’nýn Þiir Kitaplarý;
Münferit Aþklar,
Aþk Kadýndan Öðrenilir,
Beklenen Sevgiliye,
Hoþ Geldin Sevgilim,
Beni Güzel Uðurla,
Gül Bahçem,
Aþkýmdan Vurdular,
Gül Kurusu Ölümler

Sosyal Medyada Paylaşın: