İNSAN İSEN
Bak dilin önünde iki kapý var...
Konuþup durma dýr dýr insan isen.
Çýkara hizmetten eyle biraz ar...
Dönüp durma hep fýr fýr insan isen.
Delice: taþý kör kuyuya atýp,
Çýksýn diye bir ay orada yatýp,
Çobanken keçiyi koyuna katýp...
Çýkarma sürüde hýr insan isen.
Görüntün izlenir bir gün kasetten !
Kurtar bedenini sendrom faset’ten !
Kim fayda saðladý söyle hasetten...
Öyleyse nefreti ýr insan isen.
Kuþ tüyü yatakta yatarým sanma,
Üç kuruþ harcasam batarým sanma !
Bozuk arabayken katar’ým sanma...
Gururu, kibiri kýr insan isen.
Dürüst davranmayý kendine þart al...
Sadýr olmaz artýk dilinden partal.
Kime ne edersin olsan bir kartal ?
Uçsan n’olacak pýr pýr insan isen.
Din, imaný, yurdu sevmekten kaçma !
Cömert davran lakin boþa da saçma !
Ýfþa edip gizli olaný açma...
Dursun yüreðinde sýr insan isen.
Bil ki dünya fani ey Þair Çetin...
Topraða karýþýr kemiðin, etin.
HAKKIN verdiðiyle þükreyle, yetin...
Þikayet etme zýr zýr insan isen.
Faset: bel aðrýsý kireçleme.
Partal: Abartýlmýþ söz, yalan.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.