Söyle
Kaç tonu vardýr yalnýzlýðýn?
Söyle!..
Þu çölleri bile suya boðan yaðmur aþkýna,
Söyle!
Kimdir rüyalarýný yaralayan?
Kimdir kalbinde hasret çöllerini yeþerten?
Dökülen bir hüznün,
Geçmiþe çakýlý her acýnýn hatýrýna,
Söyle!
Eski bir aþk gibi yavaþ yavaþ unutuluyorsun þimdi bende…
Gözlerimde sonbahar,
Karanlýkta küle dönüp savrulan köz,
Gün ýþýðýnda soldurulmuþ hayaller,
Ruhunda yaralanmýþ tebessümler
Dolanýrken elime eteðime,
Bir yürek mahpus þimdi sende!
Demirsiz kapýlarda titrer yalnýzlýðým,
Ve her gün,
Kýrýk bir anýyla uyanýyorum…
Bir çað ki;
Güzellik, güç ölümsüz gibi sanýlan…
Þimdi anlýyorum ki yanýlmýþýz!
Ýçimize huzur veren çiçek kokularýný unutarak!
Baðrýmýza ferahlýk gün doðumlarýný görmezden gelerek!!!
Gölge oyunlarýyla ürperttiðin yüreðime, sýcak bir an getir artýk…
Daðýlsýn yalnýzlýðým,
Yeþersin sararan yapraklarým,
Savrulan rüzgârýnda,
Bana yeniden umut ver…
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.