Seni öyle sevmiþim ki Ne ben farkýnda oldum Ne de sen anladýn Yýllar geçti, devran döndü Sovyetler yýkýldý, Papa vuruldu Dünya en baþtan kuruldu Yýkýlmaz denen ideolojiler Hallaç pamuðu gibi savruldu Kartlar yeniden karýldý Depremler oldu, faylar yarýldý Göller kurudu, toprak kavruldu Rüzgâr esmekten Güneþ doðmakta yoruldu Bu deli gönül sevmekten yorulmadý
Salgýnlar pandemik Duygular endemik Manzalar panoramik Hallerimiz de trajikomik Bu toz duman içinde Baþýma gelen en güzel þey Seni sevmekmiþ meðer Bir daha Dünyaya gelirsem eðer Kalbimde yine sevgin olurdu Çaðlayanlar bile duruldu Bu deli gönül hâlâ durulmadý
Sosyal Medyada Paylaşın:
Fezai Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.