AYRILIK

Bir yuva kursaydýk seninle çoktan,
Olursa da olsun var ile yoktan,
Çatýsý örülse sade sevdadan,
Öyle saralým ki birbirimizi,
Ölüm bile ayýrmasýn hiç bizi.

Aya inat ýþýk fýþkýrsa gökten,
Yýldýzlar yere inse sevgimizden,
O rüzgar bile kýskansýn eserken,
Zaten kendimize söz verdik hepten,
Ölüm bile ayýrmasýn yürekten.

Ne sen benden vazgeç nede ben senden,
Hayal ettiðimiz pancurlu evden,
Birlikte koþsak dere tepelerden,
Ýmrense herkes bizim sevgimizden,
Ölüm bile ayýrma bizi bizden.

Mutlu olmak için verdik elele,
Ne piþman olduk kapýldýk hayale,
Kokan güle, dumana esen yele,
Duymayalým bir sýzý içimizde,
Ayýrmasýn hiç bizi ölüm bile.

Çatýsý örülse sade sevdadan,
Mutluluk çýksýn pencere kapýdan,
Sade bizi duysun bizi yaradan,
Ölsem de sakýn konuþma arkamdan,
Ölüm bile ayýrmasýn hiç bizi.

Babür Ali Yaþar
Eðitimci/Araþtýrmacý
Sosyal Medyada Paylaşın: