Gönlüm kördü bilmezdim aþkýn renklerini
Beyazla baþladý her þey sonra
Bir gece
Göðün derinliðinden süzülen
Ýlk yýldýzýn kýrýk ýþýðýna benzedi
Bütün duygularým
Hiçbir zaman tek renk deðildim ki
Bütün renkler vardý içimde
Amalar sardý sonra dilimin
Sensizlikten uçuklamýþlýðýný
Hepsini bir anda kaybetmek
Diye mýrýldanan þiirler yazdý kalem
Tüm renklere kör olmak böylemiydi
Renkler bazen bir kuþun göçü gibi
Bilinmez diyarlara uçardý
Geri de dönmezdi göçmen kuþlar gibi
Sadece ben
Dilime yasaklý adýný
Sonsuz bir sukunetin kanatlarýna takýp
Dönmesini bekledim
Aradým bekledim beklememek içinse
Göçmen kuþlarý suçladým
Gelmez oldu mýsralarýma
Renklerimi alan diye
Gökkuþaðý
Belki de bir yanýlsamadýr
Bir rüya
Hangimiz itiraz edebiliriz ki
Hep ayný renkleri beklerken
Diyebilir misin ki yedi deðil sekiz renk diye
Bak ben iddia ediyorum sevgili
Sen benim dokuzuncu rengimsin
Her gün bir baþka göðün altýnda
Sonsuz bir yolun sonunda bir yelken gibi
Huzursuz fakat bekleyerek
Bir tek deniz kaldý geriye:
Senin denizin
Bütün denizleri birleþtirip
Göçmen kuþlar misali
Göç etmeye çalýþtým yüreðinin derinliklerindeki
O hazan adasýn
Sen yine
Gelmedin
Ben yine çalýþtým kýrýk kanatlarýmla uçmaya
Sen yine
Gelmedin
Gönlümdeki bütün umutlarýn
Birer gonca gibi sarardý rengi
Dik durdukça çivisi çýkmýþ hayatta
Her umut kýrýldý
Bütün baharlar bitti
Senbahara hep çeyrek vardý
Ve hiçbir gün seninle kokunun
Bileklerimde atmadýðý sabaha uyanmadým
Yalnýzca gökkuþaðýnýn
Bir sekizinci hüzün rengine buladým gök defterini
Bir yanýmda sen
Bir yanýmda yalnýzlýk
Bir baþka yanýmda
Kaybolan kuþlarýn kanat çýrpýþlarý…
Ve ben
Bir uçurumun kenarýnda
Her adýmda biraz daha daldým
Aþkýn sessiz derinliklerine
Bir nar çiçeði gibi kýrmýzý
Bir karanfil gibi beyaz
Ve bir gözyaþý gibi yaþanmýþ…
Her renk soldu, her umut kayboldu.
Geriye sadece bir hatýra kaldý
Göçmen kuþun kanatlarý
Zaman
Bir kuþun sonsuz göçü gibi
Bir baþka yere sürüklendi.
Ve ben
Bütün yollarý dönüp
Yine ayný noktada buldum kendimi
Seninle baþladýðým o ilk noktada.
Bir an
Bir nefes
Bir bakýþ kadar yakýnken
Yine bir baþka dünyada
Kaybolan bir yolculuk gibisin
Sen
Benim bulunmayan sevgilim
Ona asla varamayan bir çiçek gibi
Bir yerde,
Bir zaman
Bir gökkuþaðýnýn
Yedi renginin tümünü
Silerek hüzün rengine bürünmüþ gözlerini
Gülüþüme katýk yapmak için
Bekliyorum
Ve uyanýyorum bir uykudan
Þükür diyorum
Yüzüme vuran gözlerinin ýþýðýna
Sen
Gökkuþaðýmýn göç ettiði renklere buladýn beni
Haydi gel beraber bulalým
Kimsenin bulamadýðý o rengi....