Ey hayat Zalimin zulmünden korkum yok beni acýyla sýnama Her güne bin keder sýðdýrmýþým Tiryakisi olmuþum acýlarýn ben ki ; Daha çocukken bir parça merhamet aramýþým taþlaþmýþ yüreklerde Ne kadar çok ihtiyaç duymuþum birazcýk þefkate sevgiye Ekmek gibi su gibi özlemiþim ana kucaðýný Dilimi þarkýlarýmý türkülerimi aramýþým her dengbej avazýnda. Gün olmuþ yolumu kaybetmiþim Gün olmuþ elimi kaybetmiþim Sevdiklerimi yarimi kaybetmiþim Ateþe verilmiþ yerim yurdum Göç etmiþim içim kan aðlayarak Geride býrakmýþým adresimi anýlarýmý çocukluðumu gençliðimi Yaþ tutmuþum geride kalanlara Kin tutmuþum kahpelere Ýþbirlikçilere hainlere Mesken tutmuþum yaban ellerde Destan olmuþum türkü olmuþum Stran olmuþum klam olmuþum Ýlden ile söylenmiþim dillerde. Daha çekilecek çilem mi kalmýþ Onca alacaðým varken hayattan Hiç dert etmem kendime inan Gönül de koymam sana Ne de olsa hayat yolu uzun Ben henüz baþlamadým daha. Bil ki her gece ama mutlaka her gece Çaresiz gebedir sabaha.
𝕯𝖊𝖛𝖗𝖎𝖒î.𝖎𝖑𝖐𝖊𝖗 𝕸𝖚𝖗𝖆𝖙 𝕮𝖎𝖓𝖎𝖙𝖆𝖘 𝕸𝖆𝖒𝖆𝖐.𝟎𝟓.𝟏𝟏.𝟐𝟎𝟐𝟒 Sosyal Medyada Paylaşın:
cinitas Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.