KALAN KALSIN

KALAN KALSIN
Yeter gurbet elde hasret çektiðim,
Kalan kalsýn gidiyorum köyüme,
Maziyi anarak yaþlar döktüðüm,
Kalan kalsýn gidiyorum köyüme.

Zalim gurbet beni köyümden etti,
Bitsin bu ayrýlýk canýma yetti
Ömrüm hasret ile acýyla bitti,
Kalan kalsýn gidiyorum köyüme

Kangal, Alacahan, Akçamaðra ya,
Ýlaç konmaz kan akýtan yaraya,
Gidemdiyom diyorlar ki nereye,
Kalan kalsýn gidiyorum köyüme.

Kepez, ziyareti Çat’ý özledim,
Silinmiþ daðýnda, yoktur izlerim,
Aðlamaktan kapanmadan gözlerim,
Kalan kalsýn gidiyorum köyüme.

Anam yoktur babam beni özlemiþ,
Mavi tren geçmiþ yolum gözlemiþ,
Aðlamýþ da gözyaþýný gizlemiþ,
Kalan kalsýn gidiyorum köyüme.

Burnumda tütüyor çiðdem nevruzu,
Gurbette hiç olur Anasýz kuzu,
Bozbayýr’ým düþtü içime sýzý,
Kalan kalsýn gidiyorum köyüme.
1990






Sosyal Medyada Paylaşın: