Güneþ görmüþ kardelensin kar üstünde açýyorsun Gözlerine bakýversem bana umut saçýyorsun Var ile yok arasýnda yoruldum gidip gelmekten Seni sevmek ne zor imiþ yaklaþtýkça kaçýyorsun
Ýpekten ip sundum sana dokumasýný bilmedin Bülbüle benzettim seni þakýmasýný bilmedin Yaþadýðým bir sevdayý haykýrýrken þiirlerim Dileðimi söze döktüm, okumasýný bilmedin
Sýðýndýðým aðaç yanlýþ bindiðimiz dal yanlýþtý Çiçeksiz bahçe dolaþtým, bulduðumuz bal yanlýþtý Belki umut olur diye avuç açtým da falcýya Bizlere yalan söyledi, baktýrdýðým fal yanlýþtý
Kararsýzdým ne Ýsa’ya ne de Musa’ya yaradým Uzaklarda kaldý gönül seven yürekten ýradým Hasretleri biriktirdim batan günün sonrasýnda Anladým ki doðru aþký yanlýþ yürekte aradým
Bilmelisin hiç kimseyle bir tutmayacaðým seni Artýk duygusal sözlerle avutmayacaðým seni Son mesnetsiz sözlerinden yorgun kalbim kýrýlsa da Bana yaþattýklarýnla unutmayacaðým seni
30.10.2024/Samsun
Ýbrahim COÞAR
Sosyal Medyada Paylaşın:
cosari Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.