Gün kavurur anam bir tepside akþam ocaðýnýn en kuzguni vaktinde Gölge dadaþýr benimle birbirini geçen duvarlarýn arasýnda Mizansýz kaba eller tartar aþlarý, elden ele eðrilirir akar gider sýr suyu Daðý sel ipinden dikilir heybenin, oysa bir avuçla kanar güðüm. Heybe sýrtlanýr beni, en kuytu yerinden yamalarýmý kýrpar gölge Kuzularýn aklý kararýr, otlarýn kalbi söner ve ova yýðýlýr kalýr üstüme Ve ben kasýtsýz gölge olurum, þimdi dolaþýp dalaþtýðým ben olurum.
Sosyal Medyada Paylaşın:
Ahsen Tosun Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.