ÜRYAN

...... ÜRYAN......

Ömür bir gün daha yedi cepten
Sakýn isyan dökülmesin lepten
Kimseye taviz verme edepten
Üryan geldin, üryan gideceksin

Kanma ne burcuna, ne falýna
Sem karýþýr arýnýn balýna
Minnet etme Dünyanýn malýna
Üryan geldin, üryan gideceksin

Ýyilik kaybolsa nýþan kalýr
Bir gün göç edersin, ziþan kalýr
Altta Yer, üstte Kehkeþan kalýr
Üryan geldin, üryan gideceksin

Baldan da tatlýdýr helal rýzýk
Gerek yok hýrsa, canýna yazýk
Kim çakmýþ fâni Dünyaya kazýk
Üryan geldin, üryan gideceksin

Senin deðil malýn, mülkün, varýn
Bu gün belki senin, peki yarýn
Yeter artýk, bu iþlerden arýn
Üryan geldin, üryan gideceksin

Vicdan azabý yakar kavurur
Karayel küllerini savurur
Zalim felek on ikiden vurur
Üryan geldin, üryan gideceksin

Yalnýzsýn bu gariplik ilinde
Yýllar geçti, ne kaldý elinde
Hep o hüzünlü türkü dilinde
Üryan geldin, üryan gideceksin

Ýmkanlarýn az, yerin dar ama
Aklýný çelen çok þey var ama
Boþ yere bahaneler arama
Üryan geldin, üryan gideceksin

Ömür destin dolar, süren biter
Bülbüller susar, baykuþlar öter
Has bahçende kara çalý biter
Üryan geldin, üryan gideceksin

Göksel, sanma solmaz bir çiçeksin
Ecel þerbetinden içeceksin
Ne ektiysen, onu biçeceksin
Üryan geldin, üryan gideceksin

Üryan: çýplak
Ziþan: þeref
Leb: dudak
Kehkeþan: saman yolu
Sem: zehir
Sosyal Medyada Paylaşın: