Kayıp zaman izinde
Çökerken akþamlar, aðýr ve yorgun,
Ýçimde geniþler sessiz bir boþluk.
Tatlý hatýralar, ömrümden süzülüp,
Yalnýzlýðýmý kucaklar ýlýk bir sýzlýk.
Bir zamanlar vardý, gülüþün sevdam,
Gözlerin gecemde parlak yýldýzlar.
Zaman yavaþ yavaþ her þeyi yakar,
Kalan genç yüreðim, yalnýz ve titrek.
Aynalar, söyleyin, nerede kaldý?
O güzel günlerin sýcak nefesi.
Rüzgâr susar, hüzün bir ninni çalar,
Ýçimde yankýlanýr son gül sesi.
Geçmiþin gölgesinde gezinir düþünceler,
Ayrýlýk rüzgârý, yüreðimi daðlar.
Iþýðýn uzandýðý son köþede,
Kaybolan anýlara aðýtlar yakarlar.
Sosyal Medyada Paylaşın:
Turgay Kurtuluş Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.