YýLdýzLar kayýyor bir bir...
DoLunay düþüyor yüreðe,
Bir yerde birileri aðlýyor isimsiz sessizLikte!
GüLüþü , öpüþü,sesi,her biþeyi...
Ölümün aLdýðý sevdiklerin,
her þeyi geliyor akla...
Özlem bir damla yaþ olup biLe akamýyor...
Kalýyor göz çukurlarýnda!
Düþemiyor...
intihar edemiyor kirpikLerden...
Acý Oluyor...
Nefes aLýþlarýmýzda akýyor içimize...
geri dönüyor ait olduðu sýzlayan bedenimize...
ÖLüm...
sonsuzLuðun tek örneði,
Tadýna varýLamayan sevgiLerin,
dönüþ biLetini aLmadan gittiði,
Meçhul adresin sahibi...
Ne zaman yorulursa nefes almaktan beden...
Ýþte o zamn kesilecek gidiþ biLeti...
dönmeyecek oLan gidenLere kesiLdiqi gibi...
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.