KENDİ YUTAR SALKIMI

Kendi yer salkýmý,
Ele yedirir talkýný.
Bir övünür, bir böbürlenir,
Sahte sözde bulur hakkýný.

Kendi iþin bakmaz bile,
Sýra gelir baþkasýna dile,
Her fýrsatta der ki "ben bilirim,"
Altý boþ sözlerle çizer ele.

Yardým eder bir el uzatýr,
Arkasýndan bin laf sarkýtýr,
Yüzüne güler, tatlý dilden,
Sýrtýný döner, yerden yere çakar.

Kendine pay biçer durur,
Kendi yolunu hep korur.
Düþenin dostu sanýr kendini,
El uzatýr, sonra unutur.

Fikirler, lafta döner çember,
Kendi yokuþunda inmez bir zerre,
Baþkasý taþýr yükünü daða,
O rahat eder, güler gülümser.

Varsýn kendi yesin salkýmý,
Baþkasýna yedirir talkýmý.
Bir yüz bin maskeyle bakar,
Gör bak, nasýl ardýný saklar.

Fakat unutur ki o sözler,
Bir gün döner kendini vurur özden,
Kendi ektiði o tohum,
Bir gün gelir, daðlarý bile sarsar...

HAYAL DÜNYASI
Sosyal Medyada Paylaşın: