göremiyordum karanlýkta bana sesinle gel beni duyabiliyorsan ýþýklar çalkalanacak ve önünde gölgeler belirip yok olduðunda adýný fýsýldayacaðým kulaklarýna
korkularýmý affet lütfen hisseden ve çoðalan bir dünyam var sonra azalýp yok olan tekrar eden bir rüyam var
ürpererek öptüðüm dudaðýný uçurumlara salýp düþtüðü yerden kaldýrýyorum bu nasýl bir sonsuzluk her þeyi göðe kaçacak sanýyorum
baðýþlar mýsýn beni böyle sarhoþ ve uykulu iken sana sarýlýp sarýlýp kayboluyorken beni var eden sevinçlerime yalvarsam duyduðumu duysan kalbimde
elveda ateþinin içinde çýkmazlar sokaðý bir þans daha yuvarlanýrken kucaðýna oracýkta anlasak susup bu sonsuz ölümü dinlemeyi.
Sosyal Medyada Paylaşın:
molilaz Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.