Kabuksuz Yara
hangi daðýn iç aðrýsý içinde taþýdýðýn
derdi sýrtýna kambur üstüne kambur
kabuk baðlamaz yanýndan yaralarýn
uykuyu uyutup sabahlarken her gece
uzayýp gidiyorsun çizgi çizgi bozkýrýn tozlu yollarýnda
kum çakýl ve taþ yüzerken yeþil ýrmakla
kara deniz köpürüyor
sahili döven dalgalarla
ýrgat elleri gibi çatlaktýr bizim tarlalar
kazma kürek bel tutunca acýr tenimiz
suya kanýnca toprak
iyileþiverir sancýmýz
yan yana duran iki taþ kadar suskundur kimileri
ararken kendi kendini
kimselere rastlamadan
kimlere yol oldun da kaybettin kendini anlamadan
hayatý akþam olsa da uyusaktan ibaret sayanlarla
sýrtýnda yara tuz kervanlarýna revan olanlar
ayný dünyada yaþýyor
gerisini sen anla
þimdi bir güzel yenildik
kýlýný kýpýrdatmayanlarla
kýlý kýrka yaranlar yan yana
doðum lekesi gibi bitiþiktir bizim coðrafyada acý keder
omuz hizasýna kadar beraber yürür naçarlýk Anadolu’da
yutkunmak öz kardeþimiz
kursakta kalmýþlýk ruhumuza iþlemiþ
ne zaman bir dala uzansa ellerimiz
ulaþamayýz tâ en uçtadýr bize kalan meyve
buzullarýmýz erimiþtir küremiz ýsýnmýþtýr
verimi düþmüþtür
canýna okunmuþtur topraðýmýzýn
yanýktýr gübreden mütevellit
varsa yoksa bu sene yüksek rekolte
ekonomik veriler afilidir
nerden çekiþtirsek öbür taraftan veriyoruz dekolte
Yunus Beypýnar
Sosyal Medyada Paylaşın:
maverayailkyolcu Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.