kökü yok bunun tepeside belki bir yalnýzlýk melankolisi belki de sensizliðin senfonisi bilmesem de çözemesem de bir yola koyuldum
düþsel bir travma idi gözle görünmese de gönülde hissedilen ve de tepetaklak giden hülasa hiç kimsesizlikle mutlu bir yuva kurdum
Sosyal Medyada Paylaşın:
Hayalleryumağı Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.