Sensizlik
Donuk ekran ardýnda bir gölge gördüm,
Ýçinde saklanan baþka bir hayat.
Biliyorum gelmeyeceksin, oysa ki kurdum
Hayallerimin en kýrýlgan kanadýný.
Gözlerim sokaklarý tarýyor sessizce,
Yaðmur damlalarýnda adýný arýyor.
Kimsesiz günlerim öylece akýyor,
Kalbimin çatlaðýndan sýzýyor zaman.
Gözyaþlarýmý içime akýtýyorum,
Artýk aðlamak bile lüks sayýlýr.
Kaderle dans ediyorum sessizce,
Aþkýn en acýmasýz yolunda.
Ne beklenti kalýyor ne umut,
Belki de bu son duraðýmýz.
Söyle bana, dostum, nedir bu hal?
Aþkýn böylesi mi gerçeði?
Yollarý bekliyorum, bitmek bilmeyen,
Aþkýn acýsý hiç eksilmiyor içimde.
Gönlümün bahçesinde solar bir gül,
Tutuþuyor yüreðim aþkýn ateþiyle.
Sosyal Medyada Paylaşın:
Turgay Kurtuluş Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.