HAFAKAN

Yýllar geçip giderken, ömrümüz oldu yalan,
Gençlik bitti, þöhret bitti, kalmadý heyecan.

Feryat duyulmaz oldu, kýsýldý sesler birden
Yýllardýr azap çektiðimiz, meçhul kabirden

Bitmeyen inançlar, yeni umutlar açmakta,
Seven sevdiðinden, en yakýnýndan kaçmakta.

Bedenleri taþýrken, yorgun olur ayaklar,
Nedir bu? ömür boyu yaþanan iftiraklar.

Tutunduðumuz Dünya neden hala boþlukta
Yalnýz Allah’a rücu etmeliydik kullukta.

Biz bunlarý yaþarken, bitmez ýzdýrabýmýz
Ölüm ruhu sarar, baþlamadan hesabýmýz.

Yaþarken bunlarý yarým kaldý hayatýmýz,
Sessiz ve habersizce gelirken vefatýmýz.

Arþ-ý Ala’ya çýkar, yükselir feryadýmýz,
BÝr Kalb-i selimle, tesellidir muradýmýz.

...andelip...

DOST KELEMLERDEN SÜZÜLENLER
Tamâhýn güdümünde Þeytan bizi haþladý,
Ve Eþref’ten Esfel’e, o mundar göç baþladý!..

Gelirken elimiz boþ, giderken cebimiz yok,
N’olur ey Kadîr Mevlâm ümmet’ eyle gözü tok. ........ Nafiz Basan
Sosyal Medyada Paylaşın: