Hayat Hikâyeleri

Bazen mutlu, mesut, bazen hüzünlü;
Hayat þöyle, böyle geçip, gidiyor
Ýnsanýn yüksekte geziyor gönlü;
Þartlar yüreðini delip gidiyor

Günler gelir, geçer aðlý, karalý
Kimi züðürt yaþar, kimi paralý
Vurgun yemiþ, yüreðinden yaralý
Acýyla, çileyle dolup gidiyor

Gönlü tahrip eden biri çýkýyor
Kurulu köprüyü yakýp, yýkýyor
Ýletiþim yollarýný týkýyor
Dostluk baðlarýný yolup gidiyor

Þer þebekler fitne ateþi yakar
Nice mazlumlarýn ciðerin yakar
Vurur, kýrar, çalar keyfine bakar
Butün suçlarýyla ölüp gidiyor

Her kiþinin ayrý hikâyesi var
Kendine has, farklý bir gayesi var
Halkýn nazarýnda bir payesi var
Haini, zalimi silip gidiyor

Her yüze gülerler, iki yüzlüler
Tek baþýna kalýr doðru sözlüler
Karanlýk kiþiler, kýrýk gözlüler
Halkýn ekmeðini bölüp gidiyor

Karaya vurursa dümensiz gemi
Yüreðine gömer derdi, özlemi
Tefekkür edenler öbür âlemi
Derin duygulara dalýp gidiyor

Acep ne gösterir gelecek günler
Bir ip ucu verir gördüðün dünler
Bilmem nere taþýr bizi zeminler?
Gaflette olanlar gülüp gidiyor

Her kiþi ektiði ürünü alýr
Kimi yükselirken, kimi alçalýr
Kiminin hayali gözünde kalýr
Kimi muradýný alýp gidiyor

Emrolduðun gibi, etmeli taat
Ne büyük meziyet aza kanaat
Nefes tükenince, saf saf cemaat;
Mevta namazýný kýlýp gidiyor

Mehmet Postallý / 2024

Sosyal Medyada Paylaşın: