Kadınım

Kadýným ben.
Fedakârlýk libasý yüreðimde,
caný diþe takar koþarým.
Bilmeden yürümeyi;
Bilmeden dinlenmeyi.
Yarat dedi tanrý bana !
Üret dedi boþ durma ha!
Bitmedi ne derdim ne iþim.
Bu dünyayý imar etmeye gelmiþim !
Evlât verdim hayatýma anlam oldular.
Ben anayým dedim,
zalimler anlamadýlar.
Her gün canlarýna düþmandý elleri.
Kanattýlar dünyada bütün yürekleri.
Can veren verene !
Döndü cennet gibi cihan ah cehenneme.!!
Nerde kaldý verilen o zorlu emekler?
Bir dünya kolaymý kurulur ey yarenler !
Tek baþýna olurmu aðaçta meyva?
Varýlýrmý geceyi geçmeden sabaha?
Ben kadýným !
Ellerimle yoðururum zamaný.
Hasad gönlümde !
Bir sevda huzura varma devraný.
Yaþatým her anda hep hayalimde.
Oysa,
tam tersini öðretti bana.
Hayat denen kader keder iþledi nakýþ nakýþ.
Biz analar deli olduk bitmesin güzellik diye !
Ama her ne zaman baðýrsak,
kapýlardan kovulduk!
Dinleyen olmadý iþte.
Öldük öldük dirirldik !
Sanki kötülüktü hakimi giden çileli ömrün !
Ýþte ahvalimiz bu !
Ýbretlik halimizi þimdi iyi görün.
Kimimiz koca elinde zulme susarken,
kimimiz rezil oldu öldü katl edilerek.
Kimimiz AÞK’a kurban bir kasabýn elinde.
Can teslim etti ALLAH ALLAH diyerek !
Daha çok yazacaðým ama dayanmýyor yüreðim.
Unutmayan hep kadýn.
Daha ben ne diyeyim.!
...
T.C Nigâr Güler.
01/11/2016
Sosyal Medyada Paylaşın: