YANKILANIŞ
Bir adým deyip geçmemeli, sürer izi
Nasýl olursa duruþ, yönü sürükler sizi
Asla boþluk býrakmaz, her zemin dolacaktýr
Bir nefesin bile inan yankýyý bulacaktýr.
Nereden eserse essin duygu, düþünüþ,
Ve bunlara eklenmelidir yolda yürüyüþ
Ya bir tebessümle bitiren olur tavýr, eda
Yahut coþkulara, esenliðe edilir veda.
Ýyi ile çýkýlan yolda da gerekir mücâdele
Engelsiz bir parkuru var mý ki hayatýn?
Atacaksanýz ortaya güzelliklerden atýn
Huzur veren olur, iz de býrakýr güne
Önemle anlamalý vermelidir yönü de
Varlýðýn gölgesi gibidir duruþunda yankýn.
Bazen çok eskilerden de dem vurulmaz mý
Onca zamana karþýn bitimsizdir hissiyatý
Aþmýþlarý da vardýr kalemle, sözle, sanatla
Vurmuþlardýr mühürlerini sevgiyle hayata.
Bir perdelik deðil ki yaþamak dediðin
Ýstesen de istemesen de kalacaktýr izin
Hal böyleyken nedendir karanlýða yürüyüþ
Sevmek ve sevilmek adýna deðil miydi düþ.
Görmeksizin sevmedik mi maziden özneleri
Nasýl bugüne gelmiþtir onlarýn derin tesiri
Mademki varýz bizler de, kalacak izlerimiz
Güzel çýksýn bu kadrajda yankýmýz, eserimiz
Oðuzhan KÜLTE
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.