Kal û bela
Þiirinin kulaðý var
Bilmem kaç dilliyim sana
Rüzgarýn selasýnda yýkanýk bir el gibi
Sözlerim eskitmez seni
Cehennem izlerinde bir simada gizliyken
Çýrpýnýþý sonbaharýn haþmetinde eriyerek
Daðýldý gözlerimde yapraklar
Bir yüreði burkulmuþsa saatlerin
Alaþaðý edilmiþ bir sürgündendir
Kal u beladan yana seni bilirim
Ne ufaktýr düþler satýlýkta
Ne de yükselip kucakta düþer gözlerime
Uzaktýr bana
Sihirler
Cinler
Ve ölüler
Bir tek yaþamayý bilirim
Kokuþmuþ baharlarda yükselmeyi uzaklarýn
Selvi boylu sözlerde direnen sevdalarýn
Kavgalar varken çýplaklýðýnda
Huzurda yakýnan delidir belki de
Köhnemiþ kudurulmuþluðunu kusandýr ölüm
Bir yerden bir yeredir tereddütler
Takvimi belirsiz bir saliseye vurgunken
Haritasý kanatlanmýþken daðlardadýr gözleri feryadýn
Köþede bir mavi bukalemunu
Tiyatroda burkulmuþ ýþýklar söner
Terlemiþ bir erdemi söndürmek neye yarar
Mizanda bir bülbül kibirsiz bir bulut ile
Ýstikbalde bir sümbül ise velvelesiz veda ile
Sýlada bir güvercin gibi emsale döker yadýnda
Sýrdýr yazmak artýk
Seyretmek bir dilek sýrtýnda açken kendine
Bulutlar sokulmuþken kelimelere
Yýrtmak bir ucube altýnda
Mevsimi sonbahar deðil artýk
Kaç ucube altýnda yazmak s’aklýyken adýnda
Ulvi bir makamdayken bir san/atý
Sana sýðdýrmak
sýfýrdan baþlýyor olmaktýr
Yad edilen bir yola cürüm ile
Denize sayýlmýþken bir diyar ile
Sana sonsuzluk ötesi bir dünyadan bihâberim
Gezgin i mgeler...
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.