Kadın Ve Dağ

Gitmeliyim
Çekip gitmeliyim kaybolarak sislerin içinden
Terketmeliyim þehri kýyýsýndan geçerek
Bir volkan patlamalý ay tutulmalý
Yolculamalý beni bütün ýþýklar.


Bir aðaç olmalýyým sonra çiçeklenmeliyim
Dallarýna asýlmalý ellerim avuçlarým yanmalý
Güneþ her sabah kurutmalý ellerimi
Varsa gözleri, gözgöze gelmeliyiz
Aðlamalýyým
Bir aðaç olmalýyým ormanda
Bir yalnýz aðaç
Zamanla kurumalýyým.


Yok olurmusun benimle
Yanarak, yanarak rüzgarla savrularak
Küllerimizden çiçeklenirmiyiz sonra
Bir zafer nidasýyla
Gideriz, o kutlu daða.


Ben deðilim o sadece bir kadýn
Yýldýzlarla söyleþen, geceye sevdalý
Hergün geçer bu yoldan, gökyüzüne yükselerek
Þubat yormuþ kalbini Eylülle vedalaþmýþ
Þiirinden uzakta, belirsizleþerek.


Kadýn ve dað
Güç ve yalnýzlýk
Masum bakýyor yüzü
Rüzgar ýslýk çalýyor, yalpalýyorum
Ürkek bir denizci gibi
Tutmalý elimi belki bir yabancý
Kadýn varlýðýyla sarmalý
Bu yalnýzlýðýn bir bedeli olmalý.



Sosyal Medyada Paylaşın: