Yeni bir gün tülleniyor, aðaran ufukta, Gökteki güneþ gibi sýmsýcak ve þivekâr; Gönüller ýsýnýrdý âsude yolculukta.. Neþeyle çaðýrýyor seni koylarda bahar,
Ruhlara hayat üfleyen tatlý gülüþüyle, Bahar olunca, her yanda akar çaðlayanlar, Þarkýmýzý söyler, seslerin en güzeliyle; Her lâhza ayrý bir lezzet alýr anlayanlar,
Ne hazan endiþesi, ne de hüzünlü anlar... Her zaman sevda ile coþanlar var þen-þakrak; Her baharda aþk ile sonsuzluðu tadanlar Cennet gibi yerdeler, pýrýl pýrýl her þafak,
Bilmezler ne kýþ mevsimini, ne son baharý, Bahar vardýr yaz vardýr, gezdikleri her yerde.. Dört mevsim yaþarlar o parýldayan çaðlarý, Ve tüllenir solmayan güzellik perde perde...
Ruhlarý büyüleyen derin lahuti hazla, Cennet hayatýna denk olan hâtýralarý; Secde eder, yalvarýr, Hakka bin bir niyazla; Yudumlarken iksiri, þenlenir dünyalarý...
Nur akýyor musluklardan, içenler hep mahmur.. Yýllarca yaþasalar, yine kýsadýr hayat, Rengarenk ovalar, güller, çiçeklerle mamur, Neþeli duygularla, sonsuzluða seyahat.
...andelip...
Sosyal Medyada Paylaşın:
andelip Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.