Parça

Hiçliðin ortasýnda bir sevdayý anlatmak,
Rüzgarýn boþluða fýsýldadýðý kelimeler gibi,
Bir boþluk, bir düþ, belki bir özlem,
Kýrýlmýþ camlarda yankýlanan adýn,
Sessizliðin en dip noktasýna düþer.

Gökyüzünün yýldýzsýz haline alýþmýþ bu kalp,
Bir þarký gibi döner içimde adýn,
Ama yalnýzca ben duyuyorum onu.
Ellerin yok, gözlerin de,
Yalnýzlýðýn ortasýnda bir hayalsin sen.

Kum taneleri gibi kayýyor saatler,
Ne kadar dokunsam da uzaklaþan bir hazine,
Ya da belki, kaybolmuþ bir harita,
Hiçliðin sonsuzluðunda,
Bir sen varsýn, bir de seni bulan yokluðum.

Sessizliðe açýlan kapýda seni aramak,
Bir gölgeyi kucaklamak gibi
Ve biliyorum ki bu boþluk
Seninle dolduðunda bile eksik.
Ýþte, hiçliðin ortasýnda sevda;
Varla yok arasýnda bir bakýþ…
Sosyal Medyada Paylaşın: