Dost Ateşi

DOST ATEÞÝ

Düþman deðil, "dost ateþi" yaralar
Bu sebepten iyileþmez yaralar
Beni el deðil, can dostum karalar
Bayram günü baðlarým karalar

Ýçim yanar, ruhum sýzlar, yâr sýzlar
Bu derdi nerden bilsin "Yâr"sýzlar
Kalp kýrýlýr, yüz kýzarýr, ar sýzlar
Ben utanýrým, utanmaz arsýzlar

Güze döndü ömrümün körpe yaþý
Sel oldu gözlerimin kanlý yaþý
Gücün varsa, gel bu yükü sen taþý
Sabýr sabýr, çatladý sabýr taþý

Huzurluysan, cennettir sana her yer
Þüphe, en masum duygularý da yer
Gönül yapabilmek, en büyük eser
Mutluysan, kavak yelleri de eser

Dost kim, bilinmez düþmedikçe dara
Sahte dost, adamý götürür dar’a
Dostun hasýný, çýra yak da ara
Hayasýz dostlar boðdu beni ar’a

Türküler fýsýldarken göldeki saz
Meramýmý anlatsýn üç telli saz
Güze bahar yaz, kara kýþa da yaz
Yazabilirsen, bir de mutlu son yaz

Ne dilersen, yalnýz Mevladan dile
"Hak" isterse, dilsizler gelir dile
Seher vakti dar’a çekseler bile
Haksýzlýða göz yummam bile bile

Kaderinde varsa, ne gelir elden
Bazen kardeþin daha eldir elden
Hep "üstündür veren el, alan elden"
Göksel’im, herkes bunu böyle bile
Sosyal Medyada Paylaşın: