her halini, her gülüþünü, neye çatarsýn kaþlarýný, ne heyecanlandýrýr seni, nedir seni bu kadar uzak ve karmaþýk yapan, sanki kendiliðinden biliyorum. sanki yüreðim kendiliðinden tanýyor yüreðini..
bir nakýþ gibi oylumluyorum içimde seni. örümceðin aðýna takýlmýþ ve kurtarýcýsýný reddeden bir bir kelebek gibi. ölüme yakýn gibi, dipsiz bucaksýz gibi, su gibi, yaþamak gibi istiyorum seninle...
oysa ben aþk bitti sanýrdým. son aþk, son þairle ölüp gitti diye bilirdim. yanýldým!
çünkü büyük aþklar en az bir kez ölünce baþlar.
Özlem SABA www.ozlemsaba.com
Sosyal Medyada Paylaşın:
Özlem_SABA Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.