Yeryüzü Çiçeği
varlýðý hiçliðe mahkum ediþim bir vicdan azabý
ne göðünde bir yýldýz olabildim ne de kalbine yakýn
o zamanlar gün kýsýrdý
içimizdeki katil özlemi
yabani atlar gibi tepiþir dururdu içimizde
karþýmýzda kimsesizliðin duvarý
cansýz hatýralarýn içinde kurgusuz koðuþlar
kaçacak yer arayan mut düþleriyiz
ödünç alýnmýþ huzur uykusunda
tersinden yaþadýk zamaný
hangi müjde düþmüþtü ki biz seviniyorduk
adýný anýmsayamadýðýmýz
gözyaþlarýyla dolu sahradan
belirsiz bir göçebe sabahýnda
kimdi o sevgili fotoðraflarýyla yas tutan
kimdi o akþam bandosuyla dað dað aðýtlardan
alýntýlarla gezmeden gelip
obamýzýn yaný baþýnda baðdaþ kuran
andolsun!
uzaklarýn derdine
ve þakaklarýndan aðýr aðýr sýzan terin çilesine
bir kuþ var kafeste kanatlarýnda bir demet hasret
bir yudum sükunet var aklýn kapýsýnda
sen hüznü ince bir cemreyle düþürürken
hissin cevher gibi kývrýlýp eðilirken
’’tek suçumuz bütün kalabalýklarý öldürmek
baharlar çalmak içimizden’’
gör ki yüzlerce dua var sessizliðin tekkesinde
bak bu sessizliðin eþiðinde bir ýþýk yanar
kapýyý açarsan eðer kalplerimizden bir doðu doðar
andolsun!
ýrmak kýyýsýnda dinlenen yaz gibi bakýþlara
ve hiçliðin ve nesimi gibi y’üzülmenin kefaretine
ve sözün tanyerine
gülüþün görünsün bahar görünsün
bahar görünsün- yüzün tümüyle görünsün
_boran
Sosyal Medyada Paylaşın:
Ramazan Boran 1 Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.