Sen Olsaydın

Sen olsaydýn
Bütün iklimlerde çiçek açardý.
Özgür uçardý kuþlar mavi göklerde.
Vurulmazdý kanatlarý, yuvasý bozulmazdý.

Sen olsaydýn
Ölmezdi otaðýnda ceylanlar.
Yýkýlmazdý haneleri.
Yüreði kan damlamazdý ümmet neferlerinin.
Biçare býrakýlmazdý tenha köþelerde.
Medet olurdun, müjde olurdun, Umut olurdun
Silerdin gözyaþlarýný her mazlumun.

Sen olsaydýn
Susardý seher vakti aðýtlar.
Susardý iniltiler, biterdi ahlar
Susardý dehþete tanýk tüm kýrlangýçlar.
Dinerdi simalardan derin acýlar.
Yolmazdý saçýný vefakar analar.
Rüzgar hüzün esmezdi.

Sen olsaydýn
Ay doðardý mor daðlarýn ardýndan.
Yýldýzlarda tebessüm olurdu.
Nurunla aydýnlanýrdý dünya.
Her "Ümmetim" dediðinde,
Bayram olurdu sineleri çocuklarýn.
Yüzü gülerdi.
Her "Ümmetim" dediðinde,
Dahada sýklaþýrdý saflar.
Kalpler bir olurdu...

Sen olsaydýn
Öksüz býrakýlmazdý camiler.
Yýkýlmazdý minareleri Gazze’nin.
Boynu bükülmezdi Mescidi Aksa’nýn..
Bir bir kýrýlýrdý zincirler...
Bir bir çýkar gelirdi Selahaddinler...
Arþý öperdi tekbirler...

Sen olsaydýn
Ya Resulullah,
Ah! Sen olsaydýn...

Abdurrahman Tümer
Sosyal Medyada Paylaşın: