Menekþe kokusu rehinliðinde düðümlendi avazlarýma hasret Gönlün çýkmaz sokaklarýnda boynu büküldü gelincik çiçeklerinin Karabasan çýðlýklarýyla bölündü gecesi göðsümün Paslý hançer kesiði cümlelerim izdüþümüne yamalandý firak Kana kana susadýkça simana Pýhtýlaþtý damarlarýmda kaným, tel tel döküldü umutlarým Maþasýz avuçladýkça hüznünü Kesilmedi gönlümün yaralý kuþ veryansýnlarý… Ey gündüz görülen rüya, gece kurulan düþ..! Sensiz sisler içinde gözlerim Gök’yüzün bir bana kapalý Yangýnlar içinde tir tir üþümek olsa gerek hasretin Bozkýr ayazýnda yanýp kül olmak Bitti düþ gamzeli gülüþlerim Bölündü gül güzeli rüyalarým...
Ay menþeli papatyalar hüsran baharýnda yaprak kýrýmýnda Dil periþanlýk makamýnda serzeniþ, hasret ruha pervane…
Ürkek yüreðim göðsüme sýðýntý sana yar, bana el bana yabancý Recm edildi sensiz ruhum Usul usul gözlerin tutsaklýðýnda tüketiyorum aklýmý Hüznümde tebessümlerinin sevda okþayýþlarý Vurdukça sancýsý hasretinin buzlandý gönlüm Harfsiz, cümlesiz ve sessizce gözlerinden damlýyorum Ey parmaklarým sýzýsý..! Çiçeklendikçe kirpiklerim yüreðine, boranlara kapýldým Ýzahým yok Tükendikçe kendimden sende çoðalýyorum Ýlkyazým, güz mevsimim Bitti düþ gamzeli gülüþlerim Bölündü gül güzeli rüyalarým...
Gönlüm fecaat hali ayan beyan talep eder yaralarýna þifasýný ellerinin Firkata lüzum yok Daraðacý hazýr, hasretliðin boynumda ilmik…
Bakýþlarýmda gözlerin soluksuz yaþanacak bin ömür Çýkarsýz sevmeler sürgünlüðünde derdest ettiðim düþlerimin gönlü kýnalý Ay karanlýk Visal daimi erteli Dalgalar hýrçýn Gönlüm parmaklar arasý sükûttan ah u zar Uçuklar yuvasý dudaklarým kem ve elem giysili Sitemlerim tebessümlerinden yamalý ve ahraz Dilimde hýçkýrýk güllerinin solgunluðu Yaprak yaprak sardý sineme ecel hüznünü Ben bana yaban Sana gül kokusu Ey v’aktimin sancýsý..! Bitti düþ gamzeli gülüþlerim Bölündü gül güzeli rüyalarým...