Mutlu Olayım

Vakarlý aslanlar küsmüþ kapanmýþ inine.
Çakallar pervasýzca uluyor özgürce.
Devir deðiþmiþ, düzen bozulmuþ aslanýn hali hal deðil!
Meydanlar çakallara kalmýþsa,
Çakallar uludukça uluyorsa,
Çizgisi belli olan insanlarýn vaylar haline…
Bukalemum gibi bulunduklarý mekânlara göre,
Mahirce renk deðiþtiriyorlarsa,
Ben ve benim gibilerin hal ve ahvalleri hiç iyi olur mu?
Biz çizgimizin hakkýný vermeye çalýþýrken,
Çakallar mekân beðenmez olmuþlarsa,
Biz nasýl derinden nefes alýp veririz?
Aslan nasýl küsmesin, aslan nasýl inine çekilmesin?
Çakallarýn cirit attýðý yerde aslanlar nasýl kara kara düþünmesin?
Aslan cesaretin, gözü pekliðin remzidir.
Sap ile saman, at izi ile it izinin karýþtýðý yerlerde,
Aslan aslanlýðýný yapamaz ve orayý terk etmek zorunda kalýr!
Bu da aslana zül olur!
Aslanlarýn bulunduðu mekânlarda çakallarýn ulumasý ve cirýt atmasý
Aslanlarýn kükrememesi,
Tabiatýn kanunlarýna ters deðil mi?
Aslanýn bir celalli ve haþin bakmasý korkunun en alasýný verirdi.
Þimdi ne oldu da aslanlara böyle sus pus olmuþlar?
Meydaný kurnaz tilkilere ve sinsi çakallara býrakmýþlar.
Bunun muhakkak geçerli bir sebebi hikmeti olmalý deðil mi?
Mert ve babayiðitler bile bir acayip olmuþ!
Doðru ve dürüstlüðü kýlavuz edenler mum ýþýðýnda aranýr olmuþ.
Namus ve þeref abidesi insanlar neredeyse kalmamýþ.
Böyle ortamlarda yaþamak bana çok zor geliyor!
Muhakkak er veya geç vakti zamaný geldiðinde öleceklerini niye hiç tasavvur etmiyorlar?
Akýllý olan hiç böyle düþünür mü?
Ben aðayým ben paþayým diyenler kapýlarýný kitlemiþler!
Ben “Allah’tan baþka kimseden korkmam” diyenler bile çýkarlarý için herkese eyvallah diyor.
Ben insaným diyenin insan gibi yaþamasý gerek mezmi?
Canlý mahlûkatýn en þereflisi insan deðil mi?
Bu üç günlük dünya menfeati için insan hiç þeref ve izzetini satar mý?
Bu sorulara cevap aramaktan yoruldum!
Ýþtahtan kesildim, betim benzim kaçtý.
Çok þeyi biliyor olmama raðmen, hiçbir þeyi bilmezlerden olmuþum.
Anne bu böyle devam ederse halim ahvalim pür yaman olur!
Baþým eðik gezmek istemiyorum!
Ýçten gülemeyeþim ister istemez baþýmý eðdiriyor!
Bu da benim hiç mi hiç hoþuma gitmiyor!
Kötülüðümü isteyenler seviniyorlar!
Onlarýn sevindiðini her gördüðümde kahroluyorum.
Ne yapmam lazým bilemiyorum?
Girmiþim karanlýk çýkmaz sokaklara.
Anne bunlar biter mi birgün?
Ben de rahatlarmýyým?
Ben de gül sevdalýsý bülbüller misali þakýrmýyým?
Bir þeyler söyle!
Söylediklerinle mutlu olayým!
Mutlu olayým! Mutlu olayým!
24-28/ Ekim/ 2024

Sosyal Medyada Paylaşın: