Üzgünüm Gazze. Utanýyorum sana bakmaya. Utanýyorum kendimden. Seni göremeyen gözlerimden Utanýyorum...
Kanadý kýrýk bir serçe gibisin þimdi. Yuvan daðýlmýþ, Dalýn kýrýlmýþ, Boynun bükülmüþ... Dokunsam, Gözlerin dolacak, Dokunsam, Yaðmur olup yaðacaksýn.
Üþüyor bebeklerin þimdi. Çocuklar üþüyor... Analar üþüyor... Dalýnda yapraklar üþüyor... Bir bir düþüyor yiðitler. Bir bir kanýyor yürekleri. Bir bir can veriyor.
Hüznü yansýr gökyüzündeki mehtabýn. Geceler mahzun bakar... Ne yaz meltemi var þimdi, Ne ýlýk bir rüzgar. Yýkýk sokaklarda bir baþýna aðlaþýr çocuklar.
Üzgünüm Gazze. Utanýyorum sana bakmaya. Utanýyorum kendimden. Seni göremeyen gözlerimden Utanýyorum...
Abdurrahman Tümer
Sosyal Medyada Paylaşın:
Abdurrahman Tümer Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.