Azrail ve ölüm!

Ufak ufak,
Yavaþ yavaþ...
Damla damla...
Oluþuyor beden, yeþeriyor, hayat...
Ölüm ise...
Yavaþ yavaþ...
Sinsice....
Yaklaþýyor, Azrail ile, ölüm...
Bir kabus gibi, örtüyor, üstümü..
Çöküyor bedenime...
Hem de, bir illet gibi...
Bir virüs gibi...
Ölümü, duymak kolay ve çabuk!
Ama, kabullenmek zor...
Alýþmak daha da zor...
Anlatmak ta,
Anlamakta zor ve aðýr...
Her an, her saniye...
Farkýndayým yavaþ yavaþ ölüme yaklaþtýðýmý...
Her geçen gün, bedenimin, öldüðümün bilincindeyim...
Doðan güneþin, yeni baþlayan günün...
Her geçen zamanýn...
Gelen ayýn...
Deðiþen mevsimlerin...
Baharla eriyen karlarýn...
Derya olup, þýrýl þýrýl akan suyun...
Ve usul usul...
Yavaþ yavaþ tükenen zamanýn...
Tekrarlayýp duran saatin!
Kaybolup, yok olan zamanýn...
Ama, bu hayatta vakit, nakittir...
Nakit, saðlýktýr...
Çünkü, çalýþmadan olmuyor...
Saðlýk olmadan da, hiç bir þey olmuyor...
Atýyor kalbim güm güm!
Zorlanýyor, gün geçtikçe, yavaþlýyor kalbim!
Eskiyor bedenim! Beyazlýyor, saçlarým!
Fazla dayanamýyor çoðu, dökülüyor perçinlerim!
Ve gözlerimin feri artýk, azalýyor...
Çehresi ince ince kýrýþýyor...
Anlýma yazýlan kaderim...
Yaþadýðým hayatý!
Kabullenmek zorundayým, bu biçilen hayatý...
Verilen rolü...
Yaþadýðým hayatý...
Kimine göre...
Bu yalan Dünya da ki, görevi mi..
Biliyorum...
Topraðýn üstündekilerden çok...
Altýndakilerin çok var olduðunu....
Dikkat etmediklerin den dolayý çabuk öldüðünü...
Toprak
Ölüme aç...
Insan, ölüme muhtaç!
Hayatta olduðun sürece...
Ölüm muhakkak!
Inaniþa göre ölüm mutlak!
DÝNÇER DAYI
Sosyal Medyada Paylaşın: