Bir gül goncası iken

Küçücük bir çocukken anneye hasret kaldýn
Ebva’da boyun büküp gözyaþlarýný sildin
Hüzün seylaplarýna ilk kez o zaman daldýn
Alemlere rahmetsin benim caným Efendim

Bir gül goncasý iken Rabbin himayesinde
Ebedlere uzanan ömür sermayesinde
Büyüdün elçi oldun rahmetin gölgesinde
Alemlere rahmetsin benim caným Efendim

Kapkara gözlerinde her gece ay doðardý
Yüzün güneþ gibiydi karanlýðý boðardý
O þefkâtli sinene tüm insanlýk sýðardý
Alemlere rahmetsin benim caným Efendim

Türlü türlü çileye cefaya göðüs gerdin
Yaradanýn uðrunda canýný öne serdin
Neyin var neyin yoksa Hakkýn yolunda verdin
Alemlere rahmetsin benim caným Efendim

Topuklarýn þiþerdi kullukta en öndeydin
Sabýrda metanette þükürde en zirveydin
Ýnananlar içinde her zaman en gözdeydin
Alemlere rahmetsin benim caným Efendim

Ümmetin hayrý için sýkýntýlar yaþadýn
Kundakta bir bebekken ümmetini diledin
Mahþer günü gelmeden ümmetini istedin
Alemlere rahmetsin benim caným Efendim

Adýn anýldýðýnda azaptan felah bulmak
Mübarek izlerinde Ýslam nuruyla dolmak
Ne büyük bir þereftir senin ümmetin olmak
Alemlere rahmetsin benim caným Efendim(SAV)


Selva Durmaz Emir



Sosyal Medyada Paylaşın: