Meramým var Mika Ötelerden gelen bir istila Baykuþun sesindeki kovuk Sessizlikteki soðuk Geceyi bile emen En çok kendimden korkum En göremediðim düþman Meramým var damla damla kan Genzimde simsiyah duman Çentiklerle yazýlmýþ matem Pis kokulu hesaplar kervanýmýn yükü Ölü bebekler düþüyor heybelerden Ben kendimden Durmadan kendimden Saðnak saðnak Üþüyorum Kýzgýn kumlar üzerinde yalýn ayak Meramým var Mika Sýrtýma saplý hançer Canýmý aldý alacak Bir pandomim ustasýymýþ Haykýrdýðýný sandýðým yüreðim Þehirlere parça parça gömülmüþ bahar Çocukluðumuzdan süzülen ýþýk En çok kendimizi gömmüþüz yol ayrýmlarýnda Kirli bir nehir akýyor içimde Kýyýlarýna ölü kelimeler vurmuþ Aðýr bir ceset kokusu genzimde Ölü kelimeler fýrlatýyor insanlar birbirine Sana nasýl güzel dizeler yazayým Mika Her yerde ölü kelimeler Ýçim dýþým Kerbela
Sosyal Medyada Paylaşın:
murat halıcı Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.